Σοβιετικό πυρηνικό σύστημα αντεπίθεσης «Περίμετρος»

Έφτασε η ώρα να δούμε μία τεχνολογία βγαλμένη από ταινίες επιστημονικής φαντασίας, το «Система Периметр» (Σύστημα Περίμετρος) που ξεκίνησε την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης και εικάζεται ότι λειτουργεί μέχρι και σήμερα στη Ρωσία. Ένα σύστημα αυτοματοποιημένης αντεπίθεσης σε περίπτωση πυρηνικού πολέμου.


Το σύστημα έγινε γνωστό όταν ο δημοσιογράφος Ντέιβιντ Χόφμαν που ζούσε και έκανε ρεπορτάζ στη Μόσχα ανακάλυψε και ανέλυσε κάποια απόρρητα στρατιωτικά έγγραφα μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Αυτό οδήγησε σε μία τεράστια έρευνα που αποκάλυψε ένα από τα μεγάλα μυστικά της Σοβιετικής Ένωσης κατά το Ψυχρό Πόλεμο. Το σύστημα «αυτοάμυνας» του κράτους για τη περίπτωση όπου θα δέχονταν πυρηνική επίθεση και δε θα επιζούσε κανείς για να εκκινήσει την αντεπίθεση. Ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος εξέδωσε και ένα βιβλίο που περιγράφει εις βάθος την έρευνα του. Το βιβλίο αυτό έχει τίτλο «Dead Hand» (το νεκρό χέρι), ως αστεϊσμός ότι το σύστημα αυτό ενεργοποιείται όταν όλοι οι χειριστές είναι νεκροί.


Σκεφτείτε το εξής σενάριο. Οι ΗΠΑ επιτίθενται με πυρηνικά όπλα και καταστρέφουν όλα τα κέντρα επιχειρήσεων της Σοβιετικής Ένωσης, καθώς και τη πληοψηφία του προσωπικού των ενόπλων δυνάμεων, και των πυρηνικών υποβρυχίων της που μεταφέρουν πυρηνικά όπλα για αντεπίθεση σε τέτοια περιστατικά. Πως θα αποτραπεί κάτι τέτοιο; Η απάντηση είναι έχοντας ένα σύστημα το οποίο εάν εντοπίσει κάτι τέτοιο θα εκτελέσει άμεσα μία πυρηνική αντεπίθεση, ακόμα και εάν δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος εν ζωή. Αυτό προσπαθεί να κάνει η «Περίμετρος» με ένα αρκετά ενδιαφέρον τρόπο.


Σύμφωνα με τον Βλάντιμιρ Γιάρινιτς, μέλος της ομάδας ανάπτυξης του συστήματος. Αρχικά το σύστημα είχε αναπτυχθεί ως εφεδρικό σύστημα επικοινωνίας του συστήματος ελέγχου & διοίκησης πυρηνικών εκτοξεύσεων «Καζμπέκ». Ωστόσο, σύντομα επεκτάθηκε σε ένα αυτοματοποιημένο προηγμένο πυρηνικό αμυντικό σύστημα. Η λειτουργία του γίνονταν σε πέντε στάδια τα οποία είναι τα ακόλουθα.


Στάδιο 1: Ενεργοποίηση

Εάν η ανώτατη ηγεσία της Σοβιετικής Ένωσης θεωρούσε ότι η πιθανότητα πυρηνικής επίθεσης από τις ΗΠΑ ήτο υψηλή, τότε μαζί με την ανώτατη στρατιωτική ηγεσία του κράτους ενεργοποιούσαν το σύστημα «Περίμετρος» από κάποια κεκαλυμμένα πυρηνικά καταφύγια των οποίων η θέση δεν είναι γνωστή έως και σήμερα.


Στάδιο 2: Λειτουργία ανίχνευσης

Από τη στιγμή εκκίνησης της λειτουργίας του, η «Περίμετρος» λαμβάνει συνεχείς μετρήσεις από όλη την επικράτεια της Σοβιετικής Ενώσεως για εντοπισμό πυρηνικών επιθέσεων. Συγκεκριμένα, γνωρίζουμε ότι λάμβανε δεδομένα από κρυμμένους αισθητήρες σε όλη τη χώρα για τα ακόλουθα. Και πάλι όμως, η ακριβής θέση οποιουδήποτε εκ των αισθητήρων ή τα τεχνικά χαρακτηριστικά τους δεν είναι γνωστά.

Αισθητήρες επιπέδου ραδιενέργειας
Σεισμικοί αισθητήρες
Αισθητήρες ατμοσφαιρικής πίεσης
Αντιπυραυλικά ραντάρ
Σάρωση για τις ραδιοσυχνότητες ελέγχου και διοίκησης
Έλεγχος των γραμμών επικοινωνίας ελέγχου και διοίκησης


Στάδιο 3: Εντοπισμός επιθέσεως

Για τον εντοπισμό μίας πυρηνικής επιθέσεως εις Σοβιετικόν έδαφος, οι υπολογιστές της «Περιμέτρου» είχαν ένα πολύ απλό αλγόριθμο ο οποίος ήτο απλός για αποφυγή σφαλμάτων. Ο αλγόριθμος λειτουργίας του αποτελείτο από τρεις συνθήκες οι οποίες εάν ήτο αληθείς έδιναν εντολή ότι εντοπίστηκε πυρηνική επίθεση εις το κράτος.

Οι συνθήκες ήτο οι εξής.

Βάσει των αισθητήρων έχει εντοπιστεί ίχνος πυρηνικής εκρήξεως

Αν το 1 είναι θετικόν, έλεγξε εάν υπάρχει επικοινωνία με το κέντρο διοικήσεως και ελέγχου σαρώνοντας τις ραδιοσυχνότητες που χρησιμοποιούνται και τη κατάσταση των επίγειων γραμμών επικοινωνίας

Αν δεν υπάρχουν επίγειες ή ασύρματες γραμμές επικοινωνίας, δώσε εντολή αντεπιθέσεως


Στάδιο 4: Εντολή αντεπιθέσεως

Από τις διαθέσιμες πηγές δεν είναι γνωστό εάν αυτό γίνονταν πλήρως αυτοματοποιημένα ή εάν οι αξιωματικοί υπηρεσίας εις το καταφύγιο της «Περιμέτρου» έπρεπε να δώσουν τη τελική έγκριση. Σύμφωνα με τις περισσότερες πηγές, οι οι αξιωματικοί υπηρεσίας εις το καταφύγιο της «Περιμέτρου» έπρεπε να δώσουν τη τελική έγκριση.


Στάδιο 5: Εκτόξευση πυραύλων ελέγχου και διοίκησης

Εάν δοθεί η έγκριση, τότε μία σειρά από πυραύλους 15P011 εκτοξεύονται αυτόματα και πετούν επάνω από όλη τη χώρα. Οι πύραυλοι αυτοί αντί για πολεμική κεφαλή είχαν το σύστημα επικοινωνιών 15B99 το οποίο καθώς πετούσαν εξέπεμπε ένα κρυπτογραφημένο σήμα που ενεργοποιούσε όλους τους πυραύλους επάνω από τους οποίους πετούσε να εκτοξευθούν στις προκαθορισμένες συντεταγμένες. Βλέπετε ένα τέτοιο πύραυλο από το σύστημα «Περίμετρος» παρακάτω.


Με αυτό το τρόπο η Σοβιετική Ένωση, και σήμερα η Ρωσία, εξασφαλίζει ότι ακόμα και πυρηνικές δυνάμεις θα το σκεφτούν πολύ σοβαρά προτού κάνουν μία πυρηνική επίθεση διότι ακόμα και εάν ολόκληρη η στρατιωτική δομή έχει καταστραφεί, η «Περίμετρος» θα αντεπιτεθεί με ένα χτύπημα καταστροφικής ισχύος.


Σε ανοικτές πηγές πλέον μπορεί να βρει κανείς αρκετά στοιχεία για τη «Περίμετρο» αλλά χωρίς τεχνικές λεπτομέρειες για το πως έχει υλοποιηθεί, υποδομές, κτλ. Είναι γνωστό ωστόσο ότι υπάγεται στις Δυνάμεις Στρατηγικών Πυραύλων της Ρωσίας. Μάλιστα, ο ίδιος ο Πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν έχει αναφέρει ότι το σύστημα είναι αναβαθμισμένο και πλήρως λειτουργικό σε ομιλία του το 2017. Ασφαλώς, θα ήτο λογικό να υποθέσουμε ότι ανάλογα συστήματα «αυτοάμυνας» διαθέτουν όλες οι πυρηνικές δυνάμεις του κόσμου σήμερα. Ωστόσο, καθώς πολύς κόσμος δε γνωρίζει για το συγκεκριμένο το θεωρήσαμε σημαντικό να το συμπεριλάβουμε εις τη σελίδα μας.

https://defensegr.wordpress.com/2020/11/27/sobietiko-pyrhniko-systhma-antepitheshs-perimetros/