Οι Κρίσεις!.. Στα πρόθυρα μιας παγκόσμιας αναμέτρησης…


Σε κάθε κυβέρνηση συμβαίνουν γεγονότα που δεν έχουν προβλεφθεί.

Μάλιστα ίσως δεν είναι καν προβλέψιμα, επειδή αιφνιδιάζουν και το ίδιο το θύμα που θα είχε το μεγαλύτερο συμφέρον να τα ματαιώσει.

Η ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ της ισορροπίας μπορεί να αρχίσει με ένα σχετικά ασήμαντο συμβάν.

Οι διογκωμένες επιπτώσεις του όμως, δημιουργούν μι κρίση που είτε μαίνεται έξω από κάθε έλεγχο, είτε καταλήγει σε εκείνη την ξαφνική ηρεμία, που δείχνει ότι μια νέα ισορροπία έχει επιτευχθεί. Στην περίοδο της κρίσης, τα στοιχεία από τα οποία διαμορφώνεται μια πολιτική, ξαφνικά, γίνονται ρευστά.

Στην αναταραχή που ακολουθεί, ο πολιτικός είναι αναγκασμένος να δράσει υπό συνεχή πίεση. Παραδόξως, αυτό προσδίδει μια ασυνήθιστη ικανότητα για δημιουργική δράση. Τα πάντα ξαφνικά εξαρτώνται από την ικανότητα να κυριαρχήσει κανείς και να επιβάλλει συνοχή σε συγκεχυμένα και φαινομενικά περιθωριακά φαινόμενα.

Ιδεωδώς αυτό θα έπρεπε να συμβαίνει, χωρίς την χρήση βίας. Ωστόσο μερικές φορές μπορεί κανείς να αποφύγει την χρήση βίας, μόνον αν ΑΠΕΙΛΕΙ με ΒΙΑ……Μερικοί μπορεί να πιστεύουν, ότι ο χειρισμός μιας κρίσης είναι μια φρενιτώδης υπόθεση, όπου οι κύριοι διαμορφωτές της πολιτικής, φτάνουν ο ένας μετά τον άλλο στο κυβερνητικό μέγαρο με τις λιμουζίνες τους και οι πτοημένοι αξιωματούχοι βομβαρδίζονται από νευρικούς βοηθούς, που μπαινοβγαίνουν με τα τελευταία τηλεγραφήματα.

Οι περίοδοι κρίσης ασφαλώς συνεπάγονται μεγάλη ένταση, αλλά χαρακτηρίζονται επίσης και από μια παράξενη ησυχία. Όλες οι καθημερινές λεπτομέρειες παραμερίζονται, είτε αγνοούνται, είτε αναβάλλονται, είτε διευθετούνται από τους υφιστάμενους.

Οι συγκρούσεις προσωπικοτήτων μειώνονται. Πολλά διακινδυνεύονται συνήθως, ώστε να μπορούν να λειτουργούν οι συνηθισμένες ζήλιες. Σε μια κρίση μόνον οι Ισχυρότεροι Αναλαμβάνουν Ευθύνες. Οι υπόλοιποι είναι Τρομοκρατημένοι από την γνώση, ότι η αποτυχία θα απαιτήσει έναν αποδιοπομπαίο τράγο.

Πολλοί κρύβονται πίσω από μια γενική συμφωνία, που είναι διστακτικοί να συμβάλλουν στην διαμόρφωσή της. Άλλοι συγκεντρώνονται στην καταγραφή αντιρρήσεων, που θα αποδειχθούν άλλοθι κατόπιν εορτής.

Οι λίγοι που είναι πρόθυμοι να παλαίψουν με τις περιστάσεις, βρίσκονται συνήθως ανενόχλητοι στο μάτι του κυκλώνα. Ολόγυρά τους υπάρχει κίνηση. Οι ίδιοι εργάζονται στην μοναξιά και σε μια μεγάλη σιωπή, που δίνει την θέση της, καθώς πλησιάζει η έκβαση στην εξάντληση, την ανακούφιση ή την Απελπισία!...

Αθανάσιος Στριγάς
Παγκόσμιοι Εντολοδότες