Μονόδρομος φαντάζει η άμεση στήριξη της ανάπτυξης και οπωσδήποτε ΣΤΕΙΡΩΣΗ των πιο φτωχών περιοχών του πλανήτη, αλλιώς η Δύση θα δεχθεί αναπόφευκτα την εισβολή των ανθρώπων που δεν θα μπορούν να ζήσουν εκεί.

Ανθρωπιστικές κρίσεις έκτασης που δεν έχει αντιμετωπίσει μέχρι σήμερα η ανθρωπότητα είναι προ των πυλών, δείχνουν τα στοιχεία του ΟΗΕ για την δημογραφική εξέλιξη του παγκόσμιου πληθυσμού.

Ηδη φέτος οι κάτοικοι του πλανήτη μας θα ξεπεράσουν τα επτά δισεκατομμύρια και μέχρι το 2050 θα έχουν φτάσει τα 9,3 δισεκατομμύρια. Η αύξηση αυτή ωστόσο είναι κάθε άλλο παρά αναλογικά κατανεμημένη, καθώς επικεντρώνεται σε μερικές από τις φτωχότερες περιοχές του πλανήτη.

Η Ινδία θα προσπεράσει εντυπωσιακά την Κίνα φτάνοντας στην πρώτη θέση, με βάση τον πληθυσμό, καθώς σε 40 χρόνια θα έχει σχεδόν 500 εκατ. περισσότερους κατοίκους. Την ίδια ώρα η ΙΣΛΑΜΙΚΗ Νιγηρία θα αγγίζει τα 400 εκατ., η ΙΣΛΑΜΙΚΗ Ινδονησία και το ΙΣΛΑΜΙΚΟ Πακιστάν τα 300 εκατ., το ΙΣΛΑΜΙΚΟ Μπαγκλαντές τα 200 εκατ., ενώ το Κογκό και η Αιθιοπία τα 150 εκατ.

Στο σύνολο σχεδόν αυτών των χωρών ήδη οι πληθυσμοί ασφυκτιούν από την ανέχεια και την πολιτική αστάθεια, τροφοδοτώντας τα ΛΑΘΡΟμεταναστευτικά ρεύματα προς τη Δύση. Είναι έτσι παραπάνω από σαφές τι σημαίνει για τις ανεπτυγμένες χώρες η δημογραφική έκρηξη που έρχεται.

Η μείωση της παιδικής θνησιμότητας και η αύξηση του προσδόκιμου ζωής δεν αντισταθμίζονται σε καμία περίπτωση από τη μείωση των γεννήσεων ανά γυναίκα, οδηγώντας στην ταχύτατη γήρανση του πληθυσμού.

Έτσι, τα συστήματα κοινωνικής πρόνοιας και ασφάλισης θα φτάσουν αναπόφευκτα σε οριακή κατάσταση και στις ισχυρότερες οικονομίες, εάν δεν ανακοπεί η μετανάστευση με τρόπο αποτελεσματικό, δηλαδή με ανάσχεση των γεννεσιουργών αιτίων του.