Πατήρ Ευλάμπιος : Την πρώτη μέρα του νέου χρόνου, οι ιουδαιοχριστιανοί γιορτάζουν την περιτομή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

Πατήρ Ευλάμπιος : Την πρώτη μέρα του νέου χρόνου, οι ιουδαιοχριστιανοί γιορτάζουν την περιτομή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Η περιτομή ήταν και είναι ένα ιουδαϊκό έθιμο-νόμος εις ανάμνησιν της θυσίας του Αβραάμ.

Ανοίξτε την Κενή Διαθήκη σας στο κατά Λουκάν ευαγγέλιο, κεφάλαιο β, στίχοι 21-23 και σε παρακαλώ, Γιωργάκη, να μας το διαβάσεις.

Γιωργάκης :


Ελπινίκη : Δηλαδή, πατέρα Ευλάμπιε, ο Ιησούς δεν ήταν χριστιανός;

Πατήρ Ευλάμπιος : Όχι βέβαια, Ελπινίκη παιδί μου, ήταν ένας βαθύτατα θρησκευόμενος Ιουδαίος που υποστήριξε ότι δεν πρέπει να αλλάξει ούτε ένα ιώτα από τον Νόμο, δηλαδή τη Παλαιά Διαφρίκη. Όμως, Ελπινίκη, και σεις παιδάκια να το ξέρετε, αυτό δεν το λέμε ποτέ-ποτέ-ποτέ σε άλλους ανθρώπους, εντάξει;

Όλα τα παιδάκια με μια φωνή : Μάάάάλιστα πατέρα Ευλάμπιε...

Πατήρ Ευλάμπιος : Μπράβο τέκνα μου. Συνεχίζουμε τώρα! Για όποιον δεν θυμάται, ο Αβραάμ απόκτησε γιό με μία από τις επίσημες γυναίκες του, τη Σάρα (πανέμορφη κυρία που δάνειζε ο νομάδας Αβραάμ, ως δήθεν αδερφή του, στους αρχόντους που τον φιλοξενούσαν στη γη τους και που μετά τους εκβίαζε για τη «προσβολή») σε ηλικία 103 ετών, και που τον λέγαν Ισαάκ. Κι αφού του τον έδωσε ο Γιαχβέ τον γιό, του τον ζήτησε πίσω, ως απόδειξη της πίστης του σε Αυτόν. Κι ο σκατόγερος τον πήγε στο βουνό, προθυμότατος να τον σφάξει. Eν τω μεταξύ, όταν γεννήθηκε ο γιός Ισαάκ από την επίσημη πλην δανειστική Σάρα, ο Αβραάμ εξόρισε το γιό του Ισμαήλ, που απόχτησε με τη δανεική από τη Σάρα δούλα της Αγάρ και που μετά έγινε ο γενάρχης των μουσουλμάνων γι αυτό και τους λέμε Ισμαηλίτες κλπ, κλπ, κλπ.

Η περιτομή, λοιπόν, είναι μια θυσία μέλους του ανδρικού σώματος -μη κατονομαζόμενου δημοσίως- προς τον φιλέσπλαχνο Γιαχβέ για ιουδαίους και ισμαηλίτες, αλλά ουχί δια ιουδαιοχριστιανούς, γιατί στη κόντρα Κηφά (που ήθελε για να μπεις στο club πρέπει πρώτα να γίνεις ιουδαίος και να περιτμηθείς και μετά ιουδαιοχριστιανός) και Σαούλ ( που το έβρισκε πολύ βάρβαρο και άγριο πράμα για τους πολιτισμένους «εθνικούς» που ήταν το target group του), νίκησε ο Σαούλ.

Η περιτομή, δηλαδή η αφαίρεση της ακροβυστίας (το πετσάκι που καλύπτει τη βάλανο του πέους) γίνεται με μαχαιράκι, σπαγκάκι, αιχμηρές πέτρες...ή τα δόντια του ραβίνου.

Σε πολύ ακραίες περιπτώσεις, γίνεται με χειρουργική επέμβαση.

Στο μικρό αυτό φωτογραφικό άλμπουμ, μπορέσατε να απολαύσετε τι εορτάζουν οι ιουδαιοχριστιανοί, σε ανάμνηση του μεγαλείου και της πίστης ενός συζύγου, νταβατζή της γυναίκας του. και πατέρα που εξορίζει το ένα του παιδί και παρά γουρουνότριχα σφάζει το άλλο.

Αυτά είναι ότι το καλλίτερο βρήκαμε για να γιορτάζουμε τη πρώτη μέρα κάθε χρόνου, εμείς οι χριστιανοί ορθόδοξοι...! Ιδού και ένας περήφανος πατέρας...

Αλλά και ως Έλληνες, εορτάζουμε τη πρώτη μέρα κάθε χρόνου και τον σφαγέα των Ελληνικών Γραμμάτων, τον ασιάτη Μέγα Βασίλειο, που δε διστάζει να μας βρίζει κατάμουτρα ως Έλληνες κι εμείς, γι αυτό, τον βάλαμε και προστάτη των γραμμάτων μας. Καλή σας χρονιά!

ΥΓ: Υπάρχουν και τα σχετικά gadgetάκια, βεβαίως - βεβαίως!!!

http://dia-kosmos.blogspot.gr

***

Περί περιτομής: Γιατί οι χριστιανοί δεν πετσοκόβουν το πουλί τους, απ’ τη στιγμή που αυτή είναι η θεϊκή βούληση;

Επειδή, κάποιοι μπορεί να προβάλουν ενστάσεις, ως προς το τι προστάζει ο Θεός, σχετικά με την περιτομή, ας διαβάσουμε το αντίστοιχο «θεόπνευστο» χωρίο της Παλαιάς Διαθήκης, όπου ο Ύψιστος καθιστά απολύτως σαφή, στον «προπάτορα» Αβραάμ, τον βασικό όρο της διαθήκης του:

«Τούτη είναι η διαθήκη μου, την οποία θα φυλάξετε ανάμεσα σε μένα και σε σας, και το σπέρμα σου μετά από σένα: Κάθε αρσενικό σας θα περιτέμνεται. Και θα περιτέμνετε τη σάρκα της ακροβυστίας σας, και θα είναι για σημείο τής διαθήκης μου ανάμεσα σε μένα και σε σας· και ένα παιδί οκτώ ημερών θα περιτέμνεται μεταξύ σας, κάθε αρσενικό στις γενεές σας, εκείνος που γεννιέται στο σπίτι, και ο αγορασμένος με αργύρια από κάθε ξένον, που δεν είναι από το σπέρμα σου· εξάπαντος θα περιτέμνεται εκείνος που γεννιέται στο σπίτι σου, και ο αγορασμένος σε σένα με αργύρια· και θα είναι η διαθήκη μου επάνω στη σάρκα σας για αιώνια διαθήκη· και το απερίτμητο αρσενικό, στο οποίο δεν θα περιτέμνεται η σάρκα τής ακροβυστίας του, εκείνη η ψυχή θα εξολοθρευτεί μέσα από τον λαό της· παρέβηκε τη διαθήκη μου» (Γένεσις, 17: 10-14).

Ο Κύριος είναι σαφέστατος και δεν χωρά άλλη ερμηνεία. Ναι -θα πουν κάποιοι χριστιανοί-, αλλά ο Απόστολος Παύλος, άλλα λέει:

«Βέβαια, η περιτομή ωφελεί μεν, αν εκτελείς τον νόμο· αν, όμως, είσαι παραβάτης τού νόμου, η περιτομή σου έχει γίνει ακροβυστία. Αν, λοιπόν, ο απερίτμητος τηρεί τα διατάγματα του νόμου, δεν θα λογαριαστεί η ακροβυστία του ως περιτομή;… Ιουδαίος δεν είναι αυτός που είναι κατά το φανερό μέρος Ιουδαίος, ούτε περιτομή αυτή που είναι κατά το φανερό μέρος, αυτή που γίνεται στη σάρκα, αλλ’ Ιουδαίος είναι αυτός που είναι κατά το κρυφό μέρος Ιουδαίος, και περιτομή αυτή της καρδιάς, κατά το πνεύμα, όχι κατά το γράμμα, για τον οποίο ο έπαινος είναι όχι από ανθρώπους, αλλά από τον Θεό» (Προς Ρωμαίους, 2: 25-29). «Προσέξτε, εγώ ο Παύλος σάς λέω ότι, αν κάνετε την περιτομή, ο Χριστός δεν θα σας ωφελήσει σε τίποτε. Διαμαρτύρομαι ξανά προς κάθε άνθρωπο που κάνει την περιτομή, ότι είναι χρεώστης να εκτελεί ολόκληρο τον νόμο… Επειδή, στον Ιησού Χριστό ούτε η περιτομή έχει κάποια ισχύ ούτε η ακροβυστία, αλλά η πίστη, που ενεργείται με αγάπη… Και εγώ, αδελφοί, αν κηρύττω ακόμα την περιτομή, γιατί κατατρέχομαι πλέον; Άρα, καταργήθηκε το σκάνδαλο του σταυρού. Είθε να αποκοπούν αυτοί που σας αναστατώνουν» (Προς Γαλάτες, 5: 2-12).

Με βάση λοιπόν τα παραπάνω, ας μας απαντήσουν οι χριστιανοί (και ιδιαιτέρως οι απολογητές):

1. Τελικά, ποιός την έχει πιο…μεγάλη (την ισχύ λόγου); Ο ίδιος Θεός και η ρητή εντολή του, όπως αυτή καταγράφεται μέσα από τη «θεόπνευστη» Βίβλο, ή ο Παύλος και οι αυθαίρετες θεολογικές ερμηνείες και σοφιστείες του, που παρακινεί στην παραβίασή της, με προφανείς σκοπούς;

2. Η εντολή του Θεού, έχει ημερομηνία λήξεως; Μα δεν λέει σαφώς, ότι «θα είναι η διαθήκη μου επάνω στη σάρκα σας για αιώνια διαθήκη»;

3. Ο Ιησούς, έκανε ή όχι περιτομή, ως γνήσιος Εβραίος, εφαρμόζοντας τον Εβραϊκό Νόμο; Η Εκκλησία εορτάζει τη μέρα αυτή (1η Ιανουαρίου), ναι ή όχι;

4. Κάνει λόγο πουθενά ο Ιησούς, μέσα στα Ευαγγέλια, για αναίρεση της θεϊκής εντολής, ή εφαρμογή της κατά περίσταση; Αυτός δεν ήταν που είπε: «Μη νομίσετε ότι ήρθα για να καταργήσω τον νόμο ή τους προφήτες· δεν ήρθα να καταργήσω, αλλά να εκπληρώσω»; (Κατά Ματθαίον, 5: 17).

https://www.pare-dose.net/4535