Ιούλιος 11, 2023. Ελλάδα.

Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ ανακοίνωσε, λίγες ώρες πριν από τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους, ότι είχε επιτέλους κάνει το αδύνατο: έπεισε τον Πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να άρει το βέτο του για την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, γράφει το αμερικανικό μέσο «19fortyfive».

Η ομάδα του Προέδρου Μπάιντεν, που εργάζεται επιμελώς στο παρασκήνιο, μπορεί να θέλει να μοιραστεί τον υποτιθέμενο θρίαμβο του Στόλτενμπεργκ.

Δεν πρέπει.

Είναι καταστροφή!

Αυτό που οι αξιωματούχοι του ΝΑΤΟ χαρακτηρίζουν ως διπλωματικό αριστούργημα είναι στην πραγματικότητα μια καταστροφή!

Αφήστε στην άκρη τον εξευτελισμό της Σουηδίας από την Τουρκία και τη διάβρωση, κατ’ εντολή του Ερντογάν, της ελευθερίας του λόγου και της δημοκρατίας σε αυτή τη χώρα. Και αφήστε στην άκρη την υποκρισία του να αντιμετωπίζουμε τους Κούρδους στη Σουηδία ως τρομοκράτες όταν οι υποστηρικτές του Ισλαμικού Κράτους στην Τουρκία όχι μόνο περιφέρονται ελεύθεροι, αλλά και κατοικούν στη διοίκηση του Ερντογάν και στις υπηρεσίες πληροφοριών της Τουρκίας.

Μάλλον, το πρόβλημα φαίνεται να είναι ένα νέο quid pro quo (σημ. ‘αντάλλαγμα για κάτι’)

Όχι μόνο η Τουρκία αναμένει τώρα την άρση των περισσότερων κυρώσεων που σχετίζονται με την άμυνα , αλλά Τούρκος αξιωματούχος είπε επίσης ότι η Τουρκία αναμένει τώρα από την Ευρώπη να παρακολουθήσει γρήγορα τη μακρά ετοιμοθάνατη διαδικασία ένταξής της στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Με άλλα λόγια, η Τουρκία χρησιμοποίησε την παρουσία της εντός του ΝΑΤΟ για να παραλύσει τον θεσμό και να επωφεληθεί από το de facto βέτο της.

Για να άρει αυτό το βέτο, ο Στόλτενμπεργκ και ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας Τζέικ Σάλιβαν θέλουν τώρα να εξουσιοδοτήσουν την Τουρκία να παραλύσει την Ευρωπαϊκή Ένωση και να διαβρώσει εκ των έσω τον δημοκρατικό της προσανατολισμό.

Δεν είναι μυστικό, για παράδειγμα, ότι η Γερμανία υποχωρεί συχνά στον τουρκικό εκβιασμό επειδή φοβάται όχι μόνο ότι ο Ερντογάν θα εξαπολύσει τις πύλες των προσφύγων στην καρδιά της Ευρώπης, αλλά και επειδή οι Γερμανοί αξιωματικοί πληροφοριών πιστεύουν ότι ο Ερντογάν ελέγχει πυρήνες τρομοκρατίας μεταξύ της τουρκικής διασποράς στην καρδιά της Γερμανίας.

Ούτε το πρόβλημα είναι μόνο τα τρομοκρατικά κελιά. Πριν από λιγότερο από μία εβδομάδα, ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί, ο κύριος εταίρος του Ερντογάν στον συνασπισμό, δήλωσε : «Ο Αλλάχ είναι ένας και ο στρατός του είναι τουρκικός».

Η πραγματικότητα είναι ότι η συμφωνία του Στόλτενμπεργκ φέρνει τα μούτρα στον δρόμο, αλλά δεν αποτρέπει την Τουρκία από το να επαναλάβει τη συμπεριφορά της σε μελλοντικές αποστολές του ΝΑΤΟ.

Εάν ο Ερντογάν απομακρυνθεί από το πόκερ υψηλού πονταρίσματος με νέες παραχωρήσεις και τσιτάτες για να δείξει στο κοινό του, ο Στόλτενμπεργκ εγγυάται ότι κάθε μελλοντική σημαντική απόφαση του ΝΑΤΟ θα είναι μια ευκαιρία για τουρκικούς εκβιασμούς.

Ωστόσο, η τραγωδία είναι μεγαλύτερη. 

Η Κατοχή της Κύπρου;


Η Ουκρανία δεν είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που αντιμετωπίζει σήμερα ξένη κατοχή. Για σχεδόν μισό αιώνα, η Τουρκία έχει καταλάβει το ένα τρίτο της Κύπρου, μια χώρα που, για σχεδόν τρεις δεκαετίες, είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο Στόλτενμπεργκ και ο Σάλιβαν φαίνονται ουσιαστικά τώρα πρόθυμοι να ανταλλάξουν μια ζωντανή δημοκρατία με μια δράση που είναι περισσότερο συμβολική παρά ουσιαστική. Άλλωστε, το ΝΑΤΟ χάνει ελάχιστα εάν η Σουηδία παραμείνει εκτός, αλλά ενεργεί σε στενό συντονισμό μέχρι τον θάνατο του Ερντογάν.

Η Κύπρος δεν πρέπει να είναι θύμα της πεποίθησης των Ευρωπαίων και Αμερικανών αξιωματούχων ότι η πολιτιστική ικανότητα απαιτεί θυσίες.

Αποτελεί ολοένα και περισσότερο βασικό αμερικανικό εταίρο ασφαλείας στην Ανατολική Μεσόγειο και η σημασία της αυξάνεται. Μία Κύπρος σήμερα αξίζει πιθανώς πέντε Σουηδίες, ανεξάρτητα από το μικρό ακόμη μέγεθος του στρατού του νησιωτικού έθνους.

Οι ηγέτες του ΝΑΤΟ μπορεί να χαστουκίσουν ο ένας τον άλλον στο Βίλνιους, αλλά σύντομα θα απογοητευτούν στη διάρκεια της ημέρας.

Το να δοθεί στην Τουρκία οποιοσδήποτε δρόμος για την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς τον τερματισμό της κατοχής και την αλλαγή της πολιτικής κουλτούρας αποτελεί προηγούμενο κατευνασμού και ενδυνάμωση ενός θεμελιωδώς αντιευρωπαϊκού καθεστώτος για το οποίο η Ευρώπη, το ΝΑΤΟ και οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πληρώσουν πολύ υψηλότερα τιμή από ό,τι φαντάζονται.

19FortyFive

—

The Hellenic Information Team