Πυρηνικά: Το ύπουλο παιχνίδι της Κίνας με Πακιστάν και Τουρκία


Η στάση της Κίνας στο ζήτημα της μη διάδοσης των πυρηνικών όπλων έχει αποτελέσει αντικείμενο έντονης και συνεχιζόμενης κριτικής από τη Δύση. Παρά το γεγονός πως έχει υπογράψει τις σχετικές Συνθήκες, αρνείται την ευθύνη για τη διάδοση της πυρηνικής τεχνολογίας, δείχνοντας χώρες που δεν έχουν υπογράψει, όπως το Πακιστάν.

Η Κίνα συμμετείχε στην ανάπτυξη της πυρηνικής τεχνολογίας στο Πακιστάν, για πάνω από τέσσερις δεκαετίες, ενώ πρόσφατα επιβεβαίωσε ότι εμπλέκεται σε τουλάχιστον έξι προγράμματα πυρηνικής ενέργειας στη χώρα. Αυτό υπογραμμίζει τις μακρόχρονες ανησυχίες για τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η Κίνα και την έλλειψη διαφάνειας στις διακρατικές της σχέσεις. Δεν συνιστά απλά μια απειλή για τις γειτονικές χώρες όπως η Ινδία, αλλά γενικότερα για την παγκόσμια ασφάλεια. Το ερώτημα είναι γιατί οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν εστιάσει περισσότερο σε αυτή τη συμπεριφορά που υποσκάπτει την εφαρμογή των Διεθνών Συνθηκών.

Η διασύνδεση μεταξύ της Κίνας και του Πακιστάν έρχεται σε αντίθεση με πολλές αρχές και κυρίως με την Ομάδα Πυρηνικών Προμηθευτών (NSG), που απαγορεύει την εξαγωγή μη στρατιωτικών πυρηνικών τεχνολογιών σε χώρες που δεν έχουν υιοθετήσει πλήρως τις δεσμεύσεις του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ), όπως το Πακιστάν.

Η Κίνα συνεχίζει το πυρηνικό εμπόριο με το Πακιστάν, ενώ επιμένει πως οι ενέργειές της είναι σε πλήρη συμμόρφωση με τις κατευθυντήριες γραμμές της NSG. Ως εκ τούτου, η στάση της Κίνας είναι η πιο πειστική απόδειξη της αναποτελεσματικότητας των κανόνων της Συνθήκης μη διάδοσης. και τους κανονισμούς. Αν ένα από τα ιδρυτικά μέλη παραβιάζει με τέτοια ευκολία τις διατάξεις και χωρίς καμία συνέπεια, πόσο σημαντικό είναι αυτό το όργανο;

Η εμπλοκή της Κίνας στο πυρηνικό πρόγραμμα του Πακιστάν, έχει ως στόχο να λειτουργήσει εκτός του διεθνούς πλαισίου ελέγχων, σε αντίθεση με την συμφωνία ΗΠΑ- Ινδίας του 2005. Το ερώτημα παραμένει: γιατί οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν κάνουν τίποτα απέναντι σε αυτές τις παραβιάσεις;

Παρά το γεγονός ότι γνωρίζουν για τη μυστική πυρηνική συνεργασία του Πακιστάν και της Κίνας, δεν ασκούν πιέσεις ούτε στην Κίνα ούτε στο Πακιστάν, ούτε απειλούν να διακόψουν το πυρηνικό εμπόριο με την Κίνα.

Παρά την υιοθέτηση των εκτεταμένων ελέγχων εξαγωγών από το 2002, η δραστηριότητα με το Πακιστάν συνεχίζεται, αν και τα τελευταία χρόνια ο ρόλος των κρατικών επιχειρήσεων που εμπλέκονται εμφανίζεται να μειώνεται, δίνοντας τη θέση του σε μεμονωμένα άτομα ή ομάδες. Η Κίνα φαίνεται απρόθυμη ή ανίκανη να λάβει οποιαδήποτε οριστική δράση, παρά την πρόσφατη κοινή δήλωση με τη Γαλλία, τη Ρωσία, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις ΗΠΑ για τη δέσμευση στη Συνθήκη Μη Διάδοσης των πυρηνικών όπλων (NPT).

Ακόμα και όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπάθησαν να ασκήσουν διπλωματική πίεση, όπως το 1990, όταν η κυβέρνηση των ΗΠΑ αρνήθηκε να πιστοποιήσει ότι το Πακιστάν δεν διέθετε πυρηνικά όπλα, απειλώντας με αναστολή της στρατιωτικής και οικονομικής βοήθειας, αυτό ελάχιστα επηρέασε την Κινεζική υποστήριξη προς το Πακιστάν, ανακοινώνοντας την έναρξη κατασκευής ακόμα ενός πυρηνικού σταθμού παραγωγής ενέργειας στη χώρα. Αυτό το είδος της διπλωματικής υποκρισίας έχει μείνει πάντα ατιμώρητο.

Η σαφής και σταθερή εμπλοκή της Κίνας στη διάδοση πυρηνικής τεχνολογίας και όπλων σε χώρες όπως το Πακιστάν, φανερώνει την πλήρη περιφρόνηση των Συνθηκών μη διάδοσης, που έχει πρόθυμα υπογράψει. Αυτές οι ενέργειες δεν αποτελούν κίνδυνο μόνο για τους γείτονες του Πακιστάν, αλλά συνιστούν απειλή για την παγκόσμια ασφάλεια συνολικά.

Επιπλέον, η απροθυμία ή ανικανότητα της Κίνας να εμποδίσει τη συνεχιζόμενη παράνομη πυρηνική δραστηριότητα ιδιωτικών ή κρατικών οντοτήτων, είναι ακόμη πιο ανησυχητική. Παρά τις όποιες προσπάθειες των Ηνωμένων Πολιτειών, το πρόβλημα παραμένει και απαιτεί μια νέα στρατηγική για να αναγκάσει την Κίνα να συμμορφωθεί. Σε αντίθετη περίπτωση, αμφισβητείται η αξιοπιστία και η σοβαρότητα των διεθνών συνθηκών μη διάδοσης και απλά επιβραβεύεται η διπροσωπία.

http://dia-kosmos.blogspot.gr