Πέτρος Ούτσης

Η αυτοκρατορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου στο απόγειο της ακμής της είχε επεκταθεί από την Αδριατική έως την Ινδία. Αν και η Μακεδονική Αυτοκρατορία «βρεχόταν» από την Μεσόγειο Θάλασσα, την Αδριατική, το Αιγαίο, την Μαύρη Θάλασσα, την Κασπία, τον Περσικό Κόλπο, τον Ινδικό Ωκεανό και μερικώς από την Ερυθρά Θάλασσα, ο Αλέξανδρος δεν δημιούργησε ποτέ έναν στόλο για να αντιμετωπίσει τον αντίστοιχο Περσικό, το αντίθετο μάλιστα

Όταν άρχισε να κατακτά τα παράλια της Μικράς Ασίας, αντιλήφθηκε πως ήταν πιο εφικτό [και πιο οικονομικό] να καταστρέψει τον Περσικό στόλο από την ξηρά, παρά μέσα στην θάλασσα. Έτσι προχώρησε σε μια συστηματική εκδίωξη των Περσών από όλα τα σημεία ανεφοδιασμού. Έτσι οι Πέρσες αδυνατούσαν να στηρίξουν την διοικητική μέριμνα του στόλου τους, και έτσι αναγκάστηκαν να μεταφερθούν σε βάσεις πέρα από τα παράλια που είχε κατακτήσει ο Αλέξανδρος

Ήταν τέτοια η επιτυχία αυτής της τακτικής, με τον Αλέξανδρο το 334 π.χ να παίρνει την απόφαση να διαλύσει τον στόλο [150-160 πλοία] κρατώντας μόνο τα μεταγωγικά πλοία. Η απόφαση αυτή του επέτρεψε να εξοικονομήσει τεράστιους πόρους τους οποίους χρησιμοποίησε στην υπόλοιπη εκστρατεία. Βέβαια αυτή η απόφαση δεν του έδωσε την δυνατότητα να καταστρέψει τον Περσικό στόλο ώστε να προχωρήσει στον εποικισμό όλης της Μεσογείου, μια απόφαση που είχε πάρει λίγο πριν τον θάνατο του.

Τα πλοία της σημερινής οικονομικής αυτοκρατορίας «εκδιώκονται» από τα τραίνα

Άρθρο του «V» τον Ιανουάριο του 2021 με τίτλο «Τα τραίνα του Belt and Road απειλούν τον έλεγχο των Θαλασσών από τις ΗΠΑ», σημείωνε: «Στην Βορειοδυτική Κίνα, στην περιοχή όπου κατοικούν οι κατοικούν οι Ουιγούροι (Xinjiang Uygur), και κοντά στα σύνορα με το Καζακστάν, υπάρχει ο εμπορευματικός σταθμός Horgos Port από τον οποίο πέρασαν στην Ευρώπη για το 2020 περισσότερες από 4,720 εμπορευματικές αμαξοστοιχίες. Αυτός ο αριθμός είναι αυξημένος κατά 43% σε σχέση με το 2019. Παρά την Πανδημία οι αμαξοστοιχίες αυτές διαθέτουν χαμηλές τιμές μεταφοράς ενώ ταυτόχρονα έχουν και την δυνατότητα μεταφοράς μεγάλου όγκου. Διευθυντής μιας εταιρείας μεταφορών με έδρα το Horgos Port, δήλωσε ότι η εταιρεία του είχε σημειώσει αύξηση τόσο στις εισαγωγές όσο και στις εξαγωγές για το 2020, ενώ το 2021 αναμένει ότι η εταιρεία του θα επεκτείνει περαιτέρω τις επιχειρήσεις του, με σκοπό να ασχοληθεί με 1.500 εμπορευματικά τραίνα που θα μεταφέρουν εμπορεύματα από Κίνα στην Ευρώπη και αντίστροφα.»

Μιλάμε για δύο χρόνιες όπου η Κίνα χρησιμοποιώντας ένα δίκτυο σιδηροδρόμων που έφταναν μέχρι και την Ισπανία, κατόρθωσαν να κάνουν ακριβή την μεταφορά μέσω πλοίων, «χτυπώντας» ουσιαστικά την οικονομία της θαλάσσιας μεταφοράς που έχουν στον έλεγχο τους οι ΗΠΑ

Ο πόλεμος στην Ουκρανία δυναμώνει τον ρόλο του «Μεσαίου Διαδρόμου» και την απόφαση της Τουρκίας να απομακρυνθεί από την Δύση

Το πρώτο τρίμηνο του 2023, εν μέσω πολέμου, οι υπηρεσίες εμπορευματικών τρένων Κίνας-Ευρώπης σημείωσαν ισχυρή ανάπτυξη όπως σημειώνουν επίσημα στοιχεία. Σύμφωνα με την China State Railway Group Co., Ltd, ο αριθμός των υπηρεσιών εμπορευματικών τρένων Κίνας-Ευρώπης αυξήθηκε κατά 15% σε ετήσια βάση τα οποία μεταφράζονται σε 4.186 δρομολόγια το πρώτο τρίμηνο του έτους. Περίπου 450.000 ισοδύναμες μονάδες 20 ποδιών (TEU) εμπορευμάτων διακινήθηκαν μέσω των εμπορευματικών τρένων από τον Ιανουάριο έως τον Μάρτιο, αύξηση 28% σε σχέση με ένα χρόνο πριν, σύμφωνα με την εταιρεία. Μόνο τον Μάρτιο, ο αριθμός των δρομολογίων εμπορευματικών τρένων Κίνας-Ευρώπης αυξήθηκε κατά 31 τοις εκατό σε ετήσια βάση σε 1.488. Τα τρένα μετέφεραν 162.000 TEU εμπορευμάτων, που αντιπροσωπεύει αύξηση 52% σε σχέση με ένα χρόνο πριν.

Όλη αυτή η εμπορευματική δραστηριότητα αποτυπώνει όχι μόνο τον ανταγωνισμό ΗΠΑ-Κίνας αλλά και την σημασία που έχουν άλλα Έθνη μέσα στον ανταγωνισμό αυτό.

Αν και γύρω από την Κασπία (Καύκασος-Κεντρική Ασία) από τις αρχές της δεκαετίας του 90, οι ΗΠΑ είχαν να αντιμετωπίσουν μόνο την Ρωσία όσο αφορά τα ενεργειακά, σήμερα στην περιοχή έχει εμπλακεί και η Κίνα μέσω των επενδύσεων στις μεταφορές και τις υποδομές σε 5G.

Μπορεί το Πεκίνο να έχει επενδύσει τεράστια κεφάλαια στον «Βόρειο Διάδρομο» [Κίνα-Ρωσία-Ευρώπη], στην Νότια Θαλάσσια οδό και σε λιμάνια, ο «Μεσαίος Διάδρομος» όμως δίνει την δυνατότητα να γίνει ο κύριος παίχτης σε αναπτυσσόμενα Έθνη, όπως το Καζακστάν και Αζερμπαϊτζάν.

Ο κύριος καταλύτης για την επιχειρησιακή έναρξη του «Μεσαίου Διαδρόμου» ήταν η ενεργός διμερής συνεργασία των δύο παραπάνω χωρών από το 2017. Αυτή η διμερής συνεργασία έχει έκτοτε αναδιαμορφωθεί σε μια πολυμερή πλατφόρμα για την προώθηση της περιφερειακής ανάπτυξης, συμβάλλοντας στη μεταμόρφωση του γεωοικονομικού τοπίου. Ο Μεσαίος Διάδρομος έχει εξελιχθεί από ένα γεωοικονομικό σχέδιο σε μια πολιτικά σημαντική διαδρομή διέλευσης. Οι μετασχηματισμοί των προτύπων διεθνούς εμπορίου μετά την εκ νέου αναζωπύρωση του πολέμου της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας έχουν υπογραμμίσει τη σημασία του «Μεσαίου Διαδρόμου». Τα στοιχεία της αυξανόμενης σημασίας του είναι ορατά σε ποσοτικούς όρους, με τον όγκο εμπορευμάτων κατά μήκος του Μεσαίου Διαδρόμου να σημειώνει διπλάσια αύξηση μόνο το περασμένο έτος.

Παρά την πρόοδο στην ανάπτυξη υποδομών ζωτικής σημασίας, όπως η δημιουργία του σύγχρονου λιμένα Alat από το Αζερμπαϊτζάν, η Δύση εξακολουθεί να βλέπει με σκεπτικισμό την άνοδο της Κίνας στην περιοχή. Εάν ο «Μεσαίος Διάδρομος αναπτυχθεί εγκαίρως, θα αποδυναμώσει την επιρροή της Ρωσίας στις χώρες του Καυκάσου και την Κεντρική Ασία, αλλά η περίπτωση της Ουκρανίας δείχνει πως η Μόσχα είναι έτοιμη να χρησιμοποιήσει την στρατιωτική απειλή στις χώρες της Κεντρικής Ασίας, όπως έχει κάνει ιστορικά ως ΕΣΣΔ, κάτι που φοβίζει το Πεκίνο

Στη σύνοδο κορυφής Xian, το Πεκίνο παρουσίασε ένα μακροχρόνιο σχέδιο για μια διαδρομή μέσω Κιργιστάν , Ουζμπεκιστάν, βόρειο Ιράν , Τουρκία και από εκεί προς την Ευρώπη προς την Ευρώπη.
Η «Μικρή Κίνα» ο μεγάλος μεταφορικός κόμβος της Κίνας προς την Ευρώπη

Κατά την πρόσφατη προεκλογική περίοδο στην Τουρκία, ο Κεμάλ Κιλιντσάρογλου είχε παρουσιάσει μια φωτογραφία με το παραπάνω σχέδιο του Πεκίνου. Κανείς δεν κατάλαβε τι ακριβώς ήθελε να πει ο ηγέτης της αντιπολίτευσης, όταν μάλιστα η Τουρκία είναι η χώρα που επωφελείται από τον «Μεσαίο Διάδρομο».

Οι χώρες που αντέδρασαν έντονα στην αναφορά του Κιλιντζάρογλου ήταν το Αζερμπαϊτζάν και Καζακστάν, οι οποίες έχουν τεράστια συμφέροντα από την λειτουργία και την επιτυχία του «Μεσαίου Διαδρόμου». Δίνει τέτοιες δυνατότητες η Διαδρομή ώστε μπορεί να οδηγήσει την αυτόνομη οικονομική ανάπτυξη και ολοκλήρωση στον Νότιο Καύκασο και την Κεντρική Ασία. Αυτό θα ίσχυε ιδιαίτερα για τον Νότιο Καύκασο, εάν η Αρμενία αδράξει την τρέχουσα ευκαιρία για μια συνολική συνθήκη ειρήνης με το Αζερμπαϊτζάν.

Ο Κεμάλ Κιλιτζάρογλου λοιπόν με την αναφορά αυτή έστειλε ένα σαφές μήνυμα στο Πεκίνο, το οποίο έλεγε «πως αν εκλεγώ είμαι έτοιμος να πάω την συνεργασία Κίνας – Τουρκίας στο επόμενο επίπεδο και άμεσα»

Όταν μιλάμε για την Τουρκία σήμερα, δεν πρέπει να την αντιμετωπίζουμε ως μια χώρα η οποία σκέφτεται την πορεία της μέσα από την Δύση. Τον Δεκέμβριο του 2021, άλλο άρθρο του «V» με τίτλο «Τέλος το NATO για την Τουρκία – Τέλος ο ρόλος της Τουρκίας για το NATO», σημείωνε: «Το NATO έχει κατηγορηθεί από τους εχθρούς του για παρεμβάσεις σε ξένες χώρες αλλά και για εγκλήματα πολέμου. Ποιοι ήταν κάποιοι από αυτούς που κατηγόρησαν την Συμμαχία; Ο Καντάφι, ο Σαντάμ, ο Άσαντ, ο Μιλόσεβιτς, οι Αγιατολάχ του Ιράν, οι Ταλιμπάν, οι Τζιχαντιστές. Ποιοι είναι σήμερα αυτοί που κατηγορούν το NATO; Ο Λουκασένκο, ο Πούτιν, ο Κιμ Γιονγκ Ουν, ο Σι Τζινπίνγκ, ο Αγιατολάχ του Ιράν. 

Τι κοινό είχαν και έχουν οι παραπάνω; 

Όλοι είναι ηγέτες καθεστώτων, μακρυά από την Δημοκρατία, τις συνθήκες για τα ανθρώπινα δικαιώματα, και τυπικά μέλη οργανισμών που προωθούν την ειρήνη και την ευημερία των λαών. Μέσα στο ΝΑΤΟ υπάρχει και ένα «μέλος υβρίδιο» το οποίο είναι στις παρυφές των παραπάνω ηγετών και καθεστώτων, ο Αγιατολάχ του ΝΑΤΟ, Τούρκος Πρόεδρος. Μπορεί ο καθεστωτικός ηγέτης της Τουρκίας να μην κατηγορεί το ΝΑΤΟ για εγκλήματα και παρεμβάσεις σε ξένες χώρες, αλλά ο ΄ίδιος επιτίθεται με όπλα και υβριδικές επιχειρήσεις σε άλλα μέλη της Συμμαχίας, όπως στην Ελλάδα και Γαλλία, ενώ βρίσκεται απέναντι στα συμφέροντα της Συμμαχίας όπως στην περίπτωση των Βαλτικών Χωρών. Όπως τα παραπάνω καθεστώτα, έτσι και η Τουρκία απομακρύνεται από Διεθνείς Συμβάσεις που προστατεύουν γυναίκες, φυλακίζει δημοσιογράφους και όσους τολμούν να ασκούν κριτική στον καθεστωτικό ηγέτη, δημιουργεί προσωπικούς στρατούς για παρεμβάσεις σε τρίτες χώρες όπως η Wagner της Ρωσίας, καταδικάζεται από την Δύση για την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και τέλος, δέχεται κυρώσεις από σύμμαχο και όχι έχθρο, τις ΗΠΑ.»

Ενώ σημειωνόταν στο ίδιο άρθρο: «Θα μπορούσε να υπάρξει μια τέτοια ειδική σχέση; Ναι, μέχρι η Τουρκία να αποχωρήσει επίσημα από το ΝΑΤΟ και να χαράξει μια νέα εξωτερική πολιτική που θα της επιτρέψει την επιβίωση της έξω από τα στενά κοστούμια Οργανισμών και Διεθνών Συνθηκών. Θα μπορεί πλέον να ασκεί ελεύθερα πολιτική ως καθεστώς, να συνάπτει νέες συμμαχίες (κυρίως οικονομικές) με άλλα καθεστώτα, να κάνει παρεμβάσεις και εισβολές σε γειτονικά κράτη χωρίς να δίνει λόγο στους Ευρωπαίους (βλέπε Κύπρο) Σε αυτή την νέα εξωτερική πολιτική (μακρυά από οργανισμούς) είναι αλήθεια πως η Τουρκία θα πάψει να είναι μια από τις πιο εξαρτημένες χώρες στο κόσμο. Από την Ρωσία και το Ιράν στην Ενέργεια και από την Κίνα με τους Ουιγούρους. Θα μπορεί να ασκεί ελεύθερη πολιτική στις πλέον αναπτυσ΄σόμενες χώρες όπως το Ουζμπεκιστάν και το Τουρκμενιστάν, ενώ στην Αφρική ήδη ασκεί μια πολιτική Παντουρκισμού αφού αποδείχθηκε ότι αυτή έχει περιθώριο μόνο σε φτωχές χώρες. Το κυριότερο όμως είναι πως η Τουρκία θα μπορέσει να γίνει χρήσιμη στους τρεις μεγαλύτερους εχθρούς της Δύσης, την Ρωσία, την Κίνα και το Ιράν. Πα΄ρά τις διαφορές, έτσι γίνεται μεταξύ καθεστώτων, η Τουρκία θα αποτελέσει την αιχμή των τριών χωρών απέναντι στην Δύση, το NATO και τους Αμερικανούς. Για πρώτη φορά η Κίνα και Ρωσία θα έχουν πρόσβαση στην Μεσόγειο, η πρώτη κανονική και η δεύτερη ειδική.»

Και όλα αυτά γιατί; Γιατί η Τουρκία μπορεί να γίνει σήμερα ο μεγαλύτερος μεταφορικός κόμβος. Η συνεργασία της με την Κίνα είναι στρατηγική, και όπως ανέφερε άλλο άρθρο του «V» τον Δεκέμβριο του 2020, «Οι ΗΠΑ προετοιμάζονται για την Διαχείριση της μεγαλύτερης Κινεζικής Βάσης στην Μεσόγειο, την Τουρκία!»

Οι Αμερικανοί τα γνωρίζουν καλύτερα από όλους, αλλά ως Αμερικανοί δεν θα χτυπήσουν το χέρι στο τραπέζι. Θα δημιουργήσουν μια ειδική σχέση με την Τουρκία, ακόμα και μέσα στο ΝΑΤΟ, μέχρι το σημείο όπου η Άγκυρα θα έχει δημιουργήσει όλες τις προϋποθέσεις για να αποχωρήσει από την Δύση και να στραφεί στο «Στρατηγικό της Βάθος» που δεν είναι άλλο από την Κεντρική Ασία.

Καθόλου τυχαία δεν ήταν η χρονική επιλογή των S-400, καθόλου τυχαία να παραδώσει ο Ερντογάν σιδηρόδρομο , λιμάνια και 5G στην Κίνα. 

Το τελευταίο αρκούσε για να δώσει την αφορμή στους Αμερικανούς να ματαιώσουν τόσο την πώληση των F-35 όσο και μια υποτιθέμενη αγορά νέων F-16. «Οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν τους S-400 για να αντιμετωπίσουν το πραγματικό κίνδυνο στην Τουρκία, την Κίνα!» είχε τίτλο άλλο άρθρο του «V» το οποίο σημείωνε: «Το καλοκαίρι του 2018 δημοσιεύτηκε στο You Tube από την Huawei ένα βίντεο το οποίο έδειχνε μια εταιρική εκδήλωση από Silicon Valley της Κίνας, τις εγκαταστάσεις της Huawei. Εντυπωσιακές εικόνες με drone, μουσική Μπετόβεν, ο πρόεδρος της εταιρείας να εισέρχεται ως τιμώμενο πρόσωπο με δεκάδες ανθρώπους εντυπωσιακά ντυμένους να τον υποδέχονται. Τον επισκέπτη και πρωταγωνιστή, μέχρι εκείνη την ώρα, του βίντεο τον υποδέχεται ο ιδρυτής της Huawei Όμως το πραγματικό πρόσωπο που τιμάται εκείνη την ημέρα δεν είναι ο πρόεδρος της Huawei, αλλά ένας άγνωστος στο ευρύ κοινό Τούρκος ακαδημαϊκός που ονομάζεται Erdal Arıkan. Δέκα χρόνια νωρίτερα το, το 2008, είχε κάνει μια σημαντική ανακάλυψη στον τομέα της πληροφορίας. Στη συνέχεια, ο Huawei έβγαλε θεωρία του από την ακαδημαϊκή αφάνεια και, με μεγάλες επενδύσεις το διαμόρφωσε σε κάτι πολύτιμο στον τομέα του εμπορίου. Στη συνέχεια, η εταιρεία διαπραγματεύτηκε για να φέρει αυτήν την καινοτομία σε κάτι τόσο μεγάλο που δεν θα μπορούσε να αμφισβητηθεί, ήταν η βασική τεχνολογία 5G που κυκλοφορεί τώρα σε όλο τον κόσμο. Σήμερα το Πεκίνο, μέσω της Huawei, έχει εισβάλλει σε όλα τα επίπεδα τεχνολογίας της Τουρκίας. Από το 5G μέχρι την διαχείριση των Logistics καθιστώντας την γειτονική χώρα ως το τεχνολογικό και εμπορικό ορμητήριο της Κίνας στην Ανατολική Μεσόγειο και την Ευρώπη, με τις Ηνωμένες Πολιτείες να καλούνται να αντιμετωπίσουν την κίνδυνο αυτό μέσα στην ίδια την Τουρκία.»

Η Τουρκία μέχρι την μεγάλη αλλαγή του κόσμου, το 2030, θα έχει αποχωρήσει από την Δύση και όλους τους οργανισμούς. Θα ενταχθεί στην Γραμμη των Καθεστώτων και επίσημα. Όσο αφορά την Ελλάδα, η Τουρκία δεν κάνει τίποτε άλλοα παρά να την χρησιμοποιεί για να κερδίσει χρόνο, τον οποίο θα αξιοποιήσει για να στρέψει τα συμφέροντα της, εκεί όπου ανήκει, στην Κεντρική Ασία.

Εξάλλου, όπως σημείωνε ένα άρθρο πριν την έναρξη του Πολέμου: «Το ΝΑΤΟ ιδρύθηκε υπό την ομπρέλα του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, και σε πολλές περιπτώσεις η Συμμαχία λειτούργησε ως εγγύηση της νομιμότητας. Αν η Δύση και οι Οργανισμοί της αποτύχουν να σταματήσουν την Ρωσική επέκταση, αυτό θα έχει αντίκτυπο σε όλο τον κόσμο, δημιουργώντας νέες σφαίρες επιρροής. Από την Βόρεια Κορέα, και την Κίνα, μέχρι το Ιράν και την Τουρκία, θα δούμε τις παραπάνω χώρες να λειτουργούν εκτός νομιμότητας έναντι των άλλων Εθνών.» : «Στην Ουκρανία κρίνονται οι θεμελιώδεις αρχές των Ηνωμένων Εθνών και η συνέχεια τους»

https://www.viadiplomacy.gr/o-megas-alexandros-kai-ta-trena-apomakrynoyn-ta-f-16-apo-tin-mikri-kina/