Η ΑΝΙΕΡΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ. Η CIA Η ΣΑΟΥΔΙΚΗ ΑΡΑΒΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΟΚΑΡΙ ΣΥΚΟΜΟΥΡΙΑΣ


Γράφει ο Ιωάννης Αθ. Μπαλτζώης

Μέσα σε αυτό το θολό τοπίο της Μέσης Ανατολής και της θηριώδους ανθρωποσφαγής στην Συρία, έρχονται κάποιες συγκλονιστικές αποκαλύψεις, που επιβεβαιώνουν αυτά που είχαμε αντιληφθεί, αλλά δεν μας τα έλεγαν και άλλα μας παρουσίαζαν, με τις προσπάθειες των περισσότερων δυτικών ΜΜΕ να τα αποσιωπήσουν πλήρως.

Και τελικά έρχεται μια αμερικανική εφημερίδα-θεσμός, η έγκυρη και αξιόπιστη The New York Times, που αποκαλύπτει αυτά που επιμελώς αποκρύπτονταν, σε ένα άρθρο φωτιά για τις (βρώμικες) σχέσεις ΗΠΑ- Σαουδικής Αραβίας, CIA και Υπηρεσιών Πληροφοριών μερικών συμμαχικών κρατών, με τον ρόλο κλειδί και τον κύριο χρηματοδότη, το Ουαχαμπιστικό καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας, σε αυτά που συμβαίνουν σήμερα στην Μέση Ανατολή και ειδικότερα στην Συρία. Το άρθρο αυτό των δημοσιογράφων MARK MAZZETTI και MATT APUZZOJAN δημοσιεύτηκε στις 23 Ιανουαρίου 2016, όπως αναφέραμε στους The New York Times και προκάλεσε μεγάλη εντύπωση με τις αποκαλύψεις.

Όταν ο πρόεδρος Ομπάμα το 2013, μυστικά εξουσιοδότησε την CIA να αρχίσει τον εξοπλισμό της Συριακής αντιπολίτευσης, καθόσον το Συριακό καθεστώς δεν έπεφτε και αντιστεκόταν ικανοποιητικά στον εμφύλιο πόλεμο που οι ΗΠΑ είχαν προκαλέσει στην Συρία, οι ιθύνοντες της αμερικανικής κεντρικής υπηρεσίας πληροφοριών ήξεραν που θα απευθυνθούν και ποιοι θα αναλάβουν το βρώμικο παιχνίδι και ήταν φυσικά το Βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας. Έτσι για τον πόλεμο στην Συρία και την ανατροπή του Άσαντ, αποφασίστηκε μυστικά το 2013 μεταξύ CIA και της Σαουδικής Αραβίας να οργανωθεί μια επιχείρηση με την κωδική ονομασία Timber Sycamore , σε ελεύθερη μετάφραση θα την ονομάζαμε «Δοκάρι Συκομουριάς». Καλά οι Αμερικανοί σε κωδικές ονομασίες είναι άπαιχτοι!!!

Βάσει της συμφωνίας αυτής, οι Σαουδάραβες έχουν την υποχρέωση να παράσχουν όπλα και τους απαραίτητους πόρους για την υλοποίηση της συμφωνίας, η δε CIA θα αναλάμβανε την εκπαίδευση των « αντικαθεστωτικών ή της Συριακής αντιπολίτευσης» πριν από την ανάπτυξη των ομάδων αυτών στο πεδίο της μάχης στην Συρία. Εκτός από την Σαουδική Αραβία, η εφημερίδα αποκαλύπτει και άλλους «χορηγούς» της επιχείρησης «Δοκάρι Συκομοριάς». Αναφέρεται στο δημοσίευμα η Τουρκία, η Ιορδανία και το Κατάρ. Αν και δεν αναφέρεται η συγκεκριμένη «συνεισφορά» του καθενός από τα κράτη που συμμετείχαν στην μυστική επιχείρηση στη Συρία, η εφημερίδα θεωρεί βέβαιο ότι η Σαουδική Αραβία υπήρξε ένας από τους κύριους οικονομικούς χορηγούς, παρέχοντας πολλά δισεκατομμύρια δολάρια. Η εφημερίδα παραθέτει μια σειρά από ανώνυμους αξιωματούχους του Λευκού Οίκου, που αποκαλύπτουν τον ουσιαστικό ρόλο της Σαουδικής Αραβίας σε πολλές (βρώμικες) συγκρούσεις και μυστικές επιχειρήσεις σε ολόκληρη την περιοχή της Μέσης Ανατολής, σε συμφωνία με την Ουάσιγκτον πάντα, χρηματοδοτώντας ακόμη και μυστικές επιχειρήσεις, που διεξήγαγαν ειδικές δυνάμεις των ΗΠΑ!!

Δεν υπάρχει πλέον αμφιβολία ότι την ίδια διαδικασία ακολούθησε και η χρηματοδότηση των δραστηριοτήτων της CIA στο Αφγανιστάν, στην Αγκόλα και σε άλλα μέρη του κόσμου που μυστικά ενεπλάκη η κεντρική υπηρεσία πληροφοριών και είναι ουκ ολίγες με επακόλουθο των μυστικών αυτών δραστηριοτήτων την δημιουργία της Αλ-Κάιντα, του Ισλαμικού Κράτους και πολλών παρόμοιων εξτρεμιστικών – τρομοκρατικών οργανώσεων και που έχουν τροφοδοτηθεί σε μεγάλο βαθμό με τα απαραίτητα όπλα και χρήματα. Όταν ο πρόεδρος Ομπάμα συμφώνησε στον εξοπλισμό της Συριακής αντιπολίτευσης την άνοιξη του 2013, στην προσπάθεια των ΗΠΑ να τους βοηθήσουν για την απόκτηση του ελέγχου του συριακού εδάφους και την εκδίωξη του προέδρου Άσαντ, δεν γνώριζε τις δραστηριότητες της Σαουδικής Αραβίας και του Κατάρ που από το 2012 ήδη τροφοδοτούσαν τους αντάρτες με οπλικά συστήματα και πυρομαχικά.

Μάλιστα το Κατάρ είχε προωθήσει στους αντικαθεστωτικούς, μέσω της Τουρκίας φυσικά, από το 2012, τους Κινεζικής κατασκευής Α-Τ φορητούς πυραύλους FN-6.

Έτσι με τις αποκαλύψεις της εφημερίδος The New York Times, μπορούμε τώρα να γνωρίζουμε ότι την περίοδο 2012-2014, ο Σαουδάραβας πρίγκιπας Bandar bin Sultan, ο τότε γενικός διευθυντής της Σαουδικής Υπηρεσίας Πληροφοριών και ένας από τους ισχυρότερους άνδρες του Βασιλείου, αγόρασε από την αμερικανική Raytheon, Α-Τ πυραύλους TOW και εξόπλισε με αυτούς πολλές εξτρεμιστικές ισλαμιστικές οργανώσεις. Μια άλλη περίπτωση εμπλοκής του ισχυρού άνδρα της Σαουδικής Αραβίας πρίγκιπα Bandar bin Sultan, ήταν η αγορά χιλιάδων τυφεκίων AK-47s και εκατομμύρια πυρομαχικών από χώρες της πρώην Ανατολικής Ευρώπης για τους αντάρτες της Συρίας.

Η C.I.A. βοήθησε να οργανώσει ορισμένες από τις αγορές όπλων για τους Σαουδάραβες, συμπεριλαμβανομένου μιας μεγάλης συμφωνίας με την Κροατία το 2012. Και πάντα πλήρωνε η Σαουδική Αραβία.

Όλες οι οργανώσεις που έχουν εξοπλιστεί από την Σαουδική Αραβία έχουν ήδη ενταχθεί Αλ Κάιντα και στο Ισλαμικό κράτος και τώρα χρησιμοποιούν αυτόν τον εξοπλισμό κατά των κυβερνητικών δυνάμεων στη Συρία. Ο σταθμάρχης της CIA στην Σαουδική Αραβία επέβλεψε προσωπικά όλες αυτές τις ενέργειες, καθόσον είχε καλύτερες επιχειρησιακές και προσωπικές σχέσεις με τις αρχές της Σαουδικής Αραβίας, καλύτερες ακόμη και από τον πρέσβη των ΗΠΑ. Όλα αυτά τα θέματα (εξοπλισμού, παροχής οικονομικής βοήθειας, συντονισμού των επιχειρήσεων των αντικαθεστωτικών κλπ συζητούνταν τουλάχιστον μια φορά τον μήνα στην Ουάσιγκτον (και όχι στο Λάγκλευ, για προφανείς λόγους) από τον πρίγκιπα Bandar bin Sultan και τον Διευθυντή της CIA. Η υποστήριξη της λεγόμενης Συριακής αντιπολίτευσης είναι προφανώς μόνο το τελευταίο κεφάλαιο στην επί δεκαετίες σχέση μεταξύ των υπηρεσιών κατασκοπείας της Σαουδικής Αραβίας και των Ηνωμένων Πολιτειών, μια συνεργασία που έχει περάσει μέσα από το σκάνδαλο Ιράν-Κόντρας, την στήριξη των Μουτζαχεντίν εναντίον των Σοβιετικών στο Αφγανιστάν, και σε βρώμικες επιχειρήσεις στην Αφρική, όπως Αγκόλα κλπ.

Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι οι σχέσεις μεταξύ της CIA και της Σαουδικής Αραβίας στην διεξαγωγή των «βρώμικων και μη σύννομων» επιχειρήσεων ανά τον κόσμο ανάγονται περί το τέλος της δεκαετίας του 1970. Τότε οι σεΐχηδες από το Ριάντ οργάνωσαν το λεγόμενο Safari Club - «ένα συνασπισμό εθνών, συμπεριλαμβανομένων του Μαρόκο, της Αιγύπτου και της Γαλλίας , το οποίο διεξήγαγε μυστικές και κεκαλυμμένες επιχειρήσεις γύρω από την Αφρική, σε μια εποχή που το Κογκρέσο είχε ψαλιδίσει τα φτερά της CIA λόγω των πολλών αποτυχιών της σε διάφορες επιχειρήσεις", σύμφωνα με την εφημερίδα.

Έτσι η CIA χρησιμοποίησε την Σαουδική Αραβία, ακόμη και ιδιαίτερα σε χρηματοδοτήσεις πολλών βρώμικων επιχειρήσεων, που η ίδια επισήμως δεν μπορούσε να αναλάβει. Άλλο που δεν ήθελε το καταπιεστικό Ουαχαμπικό καθεστώς των Σαούντις. .“They understand that they have to have us, and we understand that we have to have them,” (Καταλαβαίνουν ότι πρέπει να μας έχουν, και καταλαβαίνουμε ότι πρέπει να τους έχουμε) δήλωσε ο Mike Rogers, ο πρώην Δημοκρατικός γερουσιαστής από το Μίτσιγκαν ο οποίος ήταν πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Πληροφοριών, όταν η C.I.A. ξεκίνησε την επιχείρηση.

Πρόσφατα οι σχέσεις μεταξύ Ουάσιγκτον και Ριάντ ήταν σε πτώση και παρακμή για πολλούς λόγους. Αφενός γιατί οι ΗΠΑ έχουν γίνει λιγότερο έως σχεδόν καθόλου εξαρτημένες από τις εισαγωγές πετρελαίου και αφετέρου με την αλλαγή της πολιτικής της στην Μέση Ανατολή. Η προσέγγιση με το Ιράν, η συμφωνία των 5+1 για το πυρηνικό του πρόγραμμα και η πρόσφατη απόφαση για την άρση των κυρώσεων κατά του Ιράν, έχουν εξοργίσει την Σαουδική Αραβία και τον στενότερο σύμμαχο των ΗΠΑ στην περιοχή, το Ισραήλ. Ακόμη η (μυστική) συμφωνία Ομπάμα – Πούτιν για τον τερματισμό του πολέμου στην Συρία με συμφωνημένη δράση κατά Ισλαμικού κράτους και Αλ Νούσρα, καθώς και λοιπών ανεξέλεγκτων Ισλαμιστικών οργανώσεων προκάλεσε την μέγιστη δυσφορία του Ριάντ, που βλέπει ότι χάνει σε ότι επένδυσε στην περιοχή, καθώς και τον πρωταγωνιστικό ρόλο, αφού ο μεγάλος ανταγωνιστής, το Σιιτικό Ιράν επιστρέφει ως ο νέος γεωπολιτικός πυλώνας στην Μέση Ανατολή.

Ωστόσο, η "συμμαχία" δεν πρόκειται να τελειώσει σύντομα, καθώς οι κεκαλυμμένες δραστηριότητες των ΗΠΑ στην περιοχή εξακολουθούν ακόμη να χρηματοδοτούνται από τη Σαουδική Αραβία. Το γεγονός αυτό εξηγεί γιατί η Ουάσιγκτον κρατάει μακριά από επικρίνοντας και δεν ασκεί καμιά κριτική στη Σαουδική Αραβία για τη συνεχή και κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τη μεταχείριση των γυναικών και την υποστήριξη για το ριζοσπαστικό ισλαμικό κίνημα, τον Ουαχαμπισμό, που έχει εμπνεύσει και στηρίξει ακραίες ισλαμιστικές και τρομοκρατικές οργανώσεις στην Μέση Ανατολή, στο Μαγκρέμπ και σε άλλες περιοχές στον κόσμο.

Η κυβέρνηση Ομπάμα πρόσφατα δεν καταδίκασε δημοσίως την Σαουδική Αραβία για τον αποκεφαλισμό του ηγέτη των Σιιτών στην Σαουδική Αραβία, τον Σείχη NIMR αλ-NIMR, ο οποίος είχε επικρίνει τη βασιλική οικογένεια.

Παρόλα αυτά, η ανίερη αυτή συμμαχία θα εξακολουθήσει να υφίσταται, καθόσον συντηρείται από μια θάλασσα πετροδολαρίων της Σαουδικής Αραβίας (όπου απαιτείται) και από την αναγνώριση αμφοτέρων της αμοιβαίας ιδιοτέλειας και συμφερόντων, που τους συνδέει. Μπορεί οι ΗΠΑ να επικρίνονται για πολλά πράγματα, αλλά κανείς δεν μπορεί να τις επικρίνει για έλλειμμα δημοκρατίας, για τα ανθρώπινα δικαιώματα, για την ελευθερία του τύπου. Και το παράδειγμα της εξαιρετικής εφημερίδας THE NEW YORK TIMES, το αποδεικνύει περίτρανα .

http://journal-neo.org

*O Iωάννης Αθ. Μπαλτζώης είναι Αντγος (ε.α.), Tactical Intelligence School (US Army), πρώην ΑΚΑΜ Τελ Αβίβ, ειδικός αναλυτής σε θέματα Μέσης Ανατολής.

http://icmu.nyc.gr/el
http://dia-kosmos.blogspot.gr