ΣΤΟ «ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ» ΣΚΥΛΟΙ ΟΙ …ΕΛΛΗΝΕΣ;

Κυκλοφορεί ένα απόσπασμα από το Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο, όπου ο Ιησούς αναφέρεται στους Έλληνες ως …σκυλάκια, που δεν είναι φυσικά εκλεκτός λαός όπως οι περιούσιοι.


Παραθέτω το απόσπασμα ολοκληρωμένο αλλά και με μία ελαφρώς …αυθαίρετη ΕΡΜΗΝΕΙΑ, αυτής της αφηγήσεως,από την ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Γουμένισσας, Αξιουπόλεως και Πολυκάστρου.

Πρακτικά θεωρεί απόδειξη πίστεως (!) ότι η Ελληνίδα αποδέχθηκε ότι είναι …σκυλάκι που θα φάει από τα ψίχουλα των περιούσιων…

Στον χώρο των θρησκειών βέβαια χρειάζεται κανείς να αποδεχθεί αξιωματικά ερμηνείες που δεν συνάδουν ούτε με τα φαινόμενα, ούτε με τα λεγόμενα, ούτε με τη λογική. Οπότε το αφήνω στην δική σας κρίση.

Σίγμα

1.27 Θεραπεία της θυγατρός της Χαναναίας και του κωφού μογιλάλου. ( Ζ’, 24-37 )
Και απ’ εκεί εσηκώθη και επήγεν είς τά σύνορα της Τύρου και Σιδώνος ˙ και αφού εμβήκεν είς το σπίτι, πού εξέλεξε προς διαμονήν του, δεν ήθελε να γίνη γνωστόν, ότι ήλθεν εκεί, αλλά δεν ημπόρεσε να κρυβή.

Διότι όταν ήκουσε δι’ αυτόν κάποια γυναίκα, της οποίας η μικρά θυγατέρα είχε πνεύμα ακάθαρτον, ήλθε και έπεσε γονατιστή εμπρός είς τά πόδια του.

Ήτο δε η γυναίκα εκείνη Ελληνίδα κατά την θρησκείαν, δηλαδή ειδωλολάτρις, και Συροφοινίκισσα κατά την καταγωγήν και την πατρίδα. Και τον παρεκάλει να βγάλη από την θυγατέρα της το δαιμόνιο.

«Ο δε Ιησούς της είπεν ˙ Άφησε πρώτον να χορτασθούν τά τέκνα, ο εκλεκτός δηλαδή λαός του Θεού, ο Ισραήλ. Διότι δεν είναι σωστό να πάρη κανείς το ψωμί των παιδιών και να το ρίψη είς τά σκυλάκια, είς τους εθνικούς δηλαδή και ειδωλολάτρας.»

Εκείνη δε απεκρίθη και του είπε ˙ Ναι, Κύριε ˙ δέχομαι, ότι είμαι σκυλάκι. Αλλά και τά σκυλάκια κάτω από το τραπέζι τρώγουν από τά ψίχουλα των παιδιών. Με φθάνει ένα ψύχουλον από την τράπεζαν την ιδικήν σου.

Και είπεν είς αυτήν ˙ δι’ αυτόν τον λόγον, πού δεικνύει την ταπείνωσίν σου, την σύνεσίν σου και την πίστιν σου, πήγαινε παρηγορημένη και ειρηνική. Το δαιμόνιον έχει βγή από την θυγατέρα σου. Και όταν επήγεν είς το σπίτι της, εύρε την θυγατέρα της, πού άλλοτε ήτο ανύσηχος και δεν ηδύνατο να υπνώση, εξαπλωμένην ήσυχα είς το κρεββάτι, και το δαιμόνιον, πού την κατείχε, να έχη πλέον βγή.

Και πάλιν αφού εβγήκεν από τά σύνορα της Τύρου και Σιδώνος, ήλθε προς την νοτιοανατολικήν ακρογιαλιάν της θαλάσσης της Γαλιλαίας διά μέσου των συνόρων της Δεκαπόλεως.

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ

ΦΙΛΟΝΟΗ
http://dia-kosmos.blogspot.gr